Όποιος έχει κάνει κάτι με ηλεκτρονικά πρέπει να ξεκινήσει με το κολλητήρι κάποια στιγμή. Κρίνοντας από παραδείγματα στο Διαδίκτυο, μπορείτε να πείτε με ασφάλεια ότι οι δεξιότητες συγκόλλησης του μέσου τάνκερ δεν είναι τόσο καλές. Θα ήταν κρίμα εάν το έργο συγκόλλησης δεν λειτουργεί σωστά λόγω μικρών σφαλμάτων συγκόλλησης. Αυτό θα μπορούσε να είναι καλύτερο! Δίνουμε 13 συμβουλές για τη συγκόλληση της δικής σας τεχνολογίας.
Χάρη στη δημοτικότητα των πινάκων όπως το Raspberry Pi και το Arduino, το παιχνίδι με ηλεκτρονικά είδη παραμένει μια δημοφιλής δραστηριότητα για πολλούς. Τα στοιχεία κοστίζουν σχεδόν καθόλου, και τα προγράμματα και ακόμη και οι πλήρεις περιγραφές έργων ανταλλάσσονται ανυπόμονα στο Διαδίκτυο. Εάν κολλήσετε με κάτι, υπάρχουν αμέτρητα φόρουμ με χρήσιμους τύπους που είναι πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί σας τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους. Εν ολίγοις, είναι μια υπέροχη στιγμή για χόμπι ηλεκτρονικών.
01 Σκεφτείτε το μόνοι σας ή επαναχρησιμοποιήστε το;
Στην αρχή ενός τέτοιου έργου αντιμετωπίζετε αμέσως την επιλογή του εάν πρέπει να σχεδιάσετε το κύκλωμα μόνοι σας ή εάν κάποιος το έχει ήδη εφεύρει. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μπορείτε να επαναχρησιμοποιήσετε τη δουλειά κάποιου άλλου με κάποιες προσαρμογές.
Για τις απαραίτητες προσαρμογές και για έργα που πρέπει να χτίσετε από το μηδέν, το breadboard είναι ένα απαραίτητο εργαλείο. Κολλήστε τα εξαρτήματα, συνδέστε τα με καλώδια βραχυκυκλωτή και θα έχετε μια πρώτη έκδοση του κυκλώματος σε λίγα λεπτά.
Επειδή ο κώδικας σε πολλές περιπτώσεις καθιστά τα συστατικά περιττά - σκεφτείτε συνδυασμούς πυκνωτών και αντιστάσεων για ταλαντωτές και χρονοδιακόπτες - τα κυκλώματα γίνονται απλούστερα και τα λάθη είναι πιο πιθανό να προκύψουν στον κώδικα παρά στο υλικό. Όταν τα πράγματα είναι στο breadboard, τις περισσότερες φορές μπαίνει στον εντοπισμό σφαλμάτων του κώδικα. Και μόλις το λογισμικό λειτουργεί, τα βασικά του ηλεκτρονικού τμήματος του έργου έχουν ολοκληρωθεί.
Τότε μπορεί να ξεκινήσει η πραγματική εργασία: εγκατάσταση του κυκλώματος, έτσι ώστε το έργο σας να μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το επόμενο βήμα είναι να μετακινήσετε τα εξαρτήματα από την πλακέτα ψωμιού σε μια πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος.
02 Πείραμα PCB
Για τα περισσότερα κυκλώματα μέτρησης και ελέγχου, μια πειραματική πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος είναι καλή (ονομάζεται επίσης πλακέτα ή σανίδα). Πολύ φθηνότερο και εξοικονομεί ο σχεδιασμός μιας διάταξης πλακέτας τυπωμένων κυκλωμάτων, κάτι που είναι πολύ δύσκολο για τον χομπίστα. Όταν επιλέγετε την καταλληλότερη πλάκα, οι διαστάσεις δεν είναι καν οι πιο σημαντικές: το υλικό της πλακέτας τυπωμένου κυκλώματος είναι εύκολο να κοπεί σε μέγεθος με ένα πριόνι. Πολύ πιο σημαντικός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι χάλκινες λωρίδες κατανέμονται στον πίνακα τυπωμένων κυκλωμάτων. Αυτά ποικίλλουν από μόνο μεμονωμένα νησιά σε λωρίδες πλήρους μήκους. Πρόκειται για γούστο, αλλά βρίσκουμε εικόνες με ομάδες διασυνδεδεμένων νησιών ιδανικές, για πώληση στο www.conrad.nl, μεταξύ άλλων. Κόστος: ανάλογα με το μέγεθος, λιγότερο από ένα ευρώ έως περίπου δέκα ευρώ.
03 Συνέλευση
Μια καταστροφή του γερμανικού bestücken (παρέχεται με) χρησιμοποιείται για την τοποθέτηση των στοιχείων: κομμάτια. Σε αντίθεση με τη βιομηχανική σειριακή παραγωγή, οι χομπίστες συνήθως περιλαμβάνουν εξαρτήματα των οποίων τα πόδια ή οι καρφίτσες περνούν μέσω της πλακέτας τυπωμένου κυκλώματος για να τα κολλήσουν στο κάτω μέρος. Στη δεκαετία του 1990, η βιομηχανία άλλαξε σε εξαρτήματα smd (επιφανειακά τοποθετημένη συσκευή), τα οποία είναι πολύ μικρότερα και εγκαθίστανται πλήρως αυτόματα (βλ. Πλαίσιο "Συσκευές επιφανείας").
Με πειραματικές πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων, πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά τη θέση των εξαρτημάτων κατά τη συναρμολόγηση. Λογικά, είναι καλύτερο να τοποθετήσετε μέρη που έχουν πολλές συνδέσεις μεταξύ τους.
Η ίδια η εγκατάσταση είναι μια επίπονη δουλειά. Είναι πιο αποτελεσματικό να εφαρμόσετε πρώτα όλα τα εξαρτήματα και μετά να κολλήσετε. Αυτό μπορεί να φαίνεται δύσκολο, γιατί για να κολλήσετε πρέπει να κρατήσετε το PCB ανάποδα και χωρίς μέτρα τα εξαρτήματα θα πέσουν από το PCB. Για να αποφευχθεί αυτό, λυγίστε τουλάχιστον δύο προεξέχοντα πόδια κάθε εξαρτήματος που εφαρμόζετε, σε αντίθετες κατευθύνσεις. Με αυτόν τον τρόπο, αυτό το στοιχείο κολλάει όταν αναποδογυρίζετε το PCB. Χρησιμοποιήστε ένα μικρό πλευρικό κόφτη για να κόψετε τα άκρα όλων (συμπεριλαμβανομένων των μη λυγισμένων) ποδιών σε μήκος περίπου δύο χιλιοστών. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το επόμενο συστατικό και ούτω καθεξής.
Κατά την τοποθέτηση κάθε εξαρτήματος, βεβαιωθείτε ότι όλα τα πόδια ή οι καρφίτσες βρίσκονται στο δικό τους νησί, διαφορετικά θα τα συνδέσετε μεταξύ τους. Τα ολοκληρωμένα κυκλώματα και οι ελεγκτές μπορούν επομένως συχνά να εγκατασταθούν μόνο με έναν τρόπο: σε όλο το πλάτος της πλακέτας τυπωμένων κυκλωμάτων.
Επιφανειακές συσκευές
Μια ξεχωριστή κατηγορία μερών είναι τα στοιχεία smd. Αυτές οι "επιφανειακές συσκευές" έχουν μόνο επιχρυσωμένα άκρα ή πολύ μικρά πόδια και συγκολλούνται από την πλευρά που κάθονται στο PCB. Αυτό διαφέρει από τα παραδοσιακά εξαρτήματα των οποίων τα πόδια περνούν από την πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος και τα οποία συγκολλούνται στο κάτω μέρος.
Η συγκόλληση με τα χέρια των εξαρτημάτων smd προορίζεται για προχωρημένους χρήστες, επομένως τα εξαρτήματα smd δεν προορίζονται για αυτό. Ένα από τα πλεονεκτήματα είναι ότι μπορούν να εφαρμοστούν και να κολληθούν εντελώς αυτόματα από ρομπότ.
04 Ποιο κολλητήρι;
Το πιο σημαντικό εργαλείο είναι φυσικά το κολλητήρι. Η τιμή κυμαίνεται από δέκα ευρώ έως εκατοντάδες ευρώ, ενώ η τελευταία ομάδα είναι απολύτως ακριβή για χρήση σε έργα χόμπι. Πρόκειται για σταθμούς συγκόλλησης που μπορούν να ρυθμιστούν με ακρίβεια στον βαθμό και αυτό είναι μια μεγάλη υπερβολή για αυτό το εγχειρίδιο εργασίας. Μπορείτε να δουλέψετε καλά με ένα κολλητήρι μερικών δεκάδων. Στο Conrad μπορείτε να βρείτε ήδη ωραία μοντέλα για περίπου 25 ευρώ. Ένας τέτοιος σταθμός αποτελείται από ένα τροφοδοτικό, τον έλεγχο θερμοκρασίας και μια βάση για το κολλητήρι. Δεν συνιστάται ξεχωριστό κολλητήρι, εκτός αν νομίζετε ότι είναι καλή ιδέα να έχετε ένα κομμάτι μετάλλου στο γραφείο σας που να είναι κοντά στους 400 μοίρες. Να το τοποθετείτε πάντα σε ένα στήριγμα, το οποίο προσφέρει επίσης χώρο για ένα υγρό σφουγγάρι, στο οποίο μπορείτε να σκουπίσετε τη συγκόλληση.
05 Συμβουλή συγκόλλησης ποιότητας
Το άκρο συγκόλλησης είναι το μέρος με το οποίο κολλάτε πραγματικά και αυτό είναι επομένως καθοριστικό για την ποιότητα του κολλητήρι. Η σύνθεση και η σχετική σκληρότητα του υλικού καθορίζουν τη μεταφορά θερμότητας του στύλου. Και πόσο θα διαρκέσει, γιατί η διάβρωση κρύβεται πάντα σε ένα εχθρικό περιβάλλον λειωμένου κασσίτερου και σε πολύ μεταβλητές θερμοκρασίες. Το σχήμα είναι επίσης σημαντικό: για τα εκλεκτά ηλεκτρονικά, το χονδροειδές σημείο ενός τυπικού μπουλονιού αποθήκευσης υλικού είναι ελάχιστο χρήσιμο. Για τα ηλεκτρονικά υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία, που κυμαίνεται από μοντέλο σμίλης ή κατσαβιδιού έως άκρη σε σχήμα κώνου σε διάφορα μήκη. Η επιλογή της πένας εξαρτάται από τη συγκεκριμένη εφαρμογή, ένα σταθερό χέρι και τις προσωπικές προτιμήσεις.
Χρησιμοποιήστε ένα κολλητήρι τουλάχιστον 30 Watt, ακόμη και για τα ηλεκτρονικά. 06 Θερμοκρασία
Ένα δεύτερο κριτήριο ποιότητας είναι το θερμαντικό στοιχείο και συγκεκριμένα η ισχύς του. Για να αποφευχθεί η σωστή τήξη της κόλλησης ή από τη στερεοποίηση πολύ νωρίς, η θερμοκρασία του άκρου δεν πρέπει να πέσει πάρα πολύ κατά τη συγκόλληση. Λόγω της πολύ χαμηλότερης θερμοκρασίας των εξαρτημάτων που πρέπει να συγκολληθούν (θερμοκρασία δωματίου), η θερμοκρασία της πένας πέφτει απότομα μόλις τη συγκρατήσετε στα μέρη και το θερμαντικό στοιχείο θα πρέπει να μπορεί να το αντισταθμίσει αμέσως. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιήστε ένα κολλητήρι τουλάχιστον 30 W, ακόμη και για τα ηλεκτρονικά. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για την επιλογή συγκολλητικού με ελεγχόμενη θερμοκρασία: πάνω από 400 μοίρες, τα περισσότερα μέρη σπάνε γρήγορα, οπότε ένα θερμαντικό στοιχείο πρέπει να απενεργοποιηθεί όταν επιτευχθεί μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Στην πράξη, μια θερμοκρασία μόλις κάτω από 400 βαθμούς λειτουργεί καλά, ακόμη και για κράματα χωρίς μόλυβδο.
07 Solder: μόλυβδο ή όχι;
Μέχρι πριν από πάνω από δέκα χρόνια, όλοι χρησιμοποιούσαν κράμα μολύβδου και κασσίτερου για συγκόλληση ηλεκτρονικών. Από το 2006, απαγορεύεται η συγκόλληση μολύβδου για εξοπλισμό που πωλείται στην ΕΕ. Για λόγους υγείας, συνιστάται να εργάζεστε και με κολλητήρι χωρίς μόλυβδο, το οποίο αποτελείται από κράματα κασσίτερου και χαλκού ή / και αργύρου. Το μειονέκτημα των εναλλακτικών χωρίς μόλυβδο είναι υψηλότερο σημείο τήξης και θαμπές συνδέσεις. Αυτό σημαίνει συγκόλληση σε ελαφρώς (περίπου 40 μοίρες) υψηλότερες θερμοκρασίες, οπότε ελαφρώς υψηλότερος κίνδυνος ζημιάς ευαίσθητων συστατικών. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι πιο δύσκολο να προσδιοριστεί η ποιότητα της σύνδεσης, μια θαμπή σύνδεση είναι ένδειξη κακής συγκόλλησης με κολλητήρι από μόλυβδο. Εάν θέλετε να κολλήσετε με μόλυβδο, μπορείτε ακόμα να το αγοράσετε.
